Biblia

Joz 5

⁹ I rzek³ Pan do Jozuego: "Dzi¶ zrzuci³em z was hañbê egipsk±". Miejsce to nazwano Gilgal a¿ do dnia dzisiejszego. ¹⁰ Roz³o¿yli siê obozem Izraelici w Gilgal i tam obchodzili Paschê czternastego dnia miesi±ca wieczorem, na stepach Jerycha. ¹¹ Nastêpnego dnia Paschy jedli z plonu tej krainy, chleby prza¶ne i ziarna pra¿one tego samego dnia. ¹² Manna usta³a nastêpnego dnia gdy zaczêli je¶æ plon tej ziemi. Nie mieli ju¿ wiêcej Izraelici manny, lecz ¿ywili siê tego roku z plonów ziemi Kanaan.

2 Kor 5

¹⁷Je¿eli wiêc kto¶ pozostaje w Chrystusie, jest nowym stworzeniem. To, co dawne, minê³o, a oto [wszystko] sta³o siê nowe. ¹⁸Wszystko za¶ to pochodzi od Boga, który pojedna³ nas z sob± przez Chrystusa i zleci³ na pos³ugê jednania. ¹⁹Albowiem w Chrystusie Bóg jedna³ z sob± ¶wiat, nie poczytuj±c ludziom ich grzechów, nam za¶ przekazuj±c s³owo jednania. ²⁰Tak wiêc w imieniu Chrystusa spe³niamy pos³annictwo jakby Boga samego, który przez nas udziela napomnieñ. W imiê Chrystusa prosimy: pojednajcie siê z Bogiem! ²¹On to dla nas grzechem uczyni³ Tego, który nie zna³ grzechu, aby¶my siê stali w Nim sprawiedliwo¶ci± Bo¿±.

Lk 15

¹ Zbli¿ali siê do Niego wszyscy celnicy i grzesznicy, aby Go s³uchaæ. ² Na to szemrali faryzeusze i uczeni w Pi¶mie: "Ten przyjmuje grzeszników i jada z nimi". ³ Opowiedzia³ im wtedy nastêpuj±c± przypowie¶æ: ¹¹ Powiedzia³ te¿: "Pewien cz³owiek mia³ dwóch synów. ¹² M³odszy z nich rzek³ do ojca: "Ojcze, daj mi czê¶æ maj±tku, która na mnie przypada". Podzieli³ wiêc maj±tek miêdzy nich. ¹³ Nied³ugo potem m³odszy syn, zabrawszy wszystko, odjecha³ w dalekie strony i tam roztrwoni³ swój maj±tek, ¿yj±c rozrzutnie. ¹⁴ A gdy wszystko wyda³, nasta³ ciê¿ki g³ód w owej krainie i on sam zacz±³ cierpieæ niedostatek. ¹⁵ Poszed³ i przysta³ do jednego z obywateli owej krainy, a ten pos³a³ go na swoje pola ¿eby pas³ ¶winie. ¹⁶ Pragn±³ on nape³niæ swój ¿o³±dek str±kami, którymi ¿ywi³y siê ¶winie, lecz nikt mu ich nie dawa³. ¹⁷ Wtedy zastanowi³ siê i rzek³: Ilu¿ to najemników mojego ojca ma pod dostatkiem chleba, a ja tu z g³odu ginê. ¹⁸ Zabiorê siê i pójdê do mego ojca, i powiem mu: Ojcze, zgrzeszy³em przeciw Bogu i wzglêdem ciebie; ¹⁹ ju¿ nie jestem godzien nazywaæ siê twoim synem: uczyñ miê choæby jednym z najemników. ²⁰ Wybra³ siê wiêc i poszed³ do swojego ojca. A gdy by³ jeszcze daleko, ujrza³ go jego ojciec i wzruszy³ siê g³êboko; wybieg³ naprzeciw niego, rzuci³ mu siê na szyjê i uca³owa³ go. ²¹ A syn rzek³ do niego: "Ojcze, zgrzeszy³em przeciw Bogu i wzglêdem ciebie, ju¿ nie jestem godzien nazywaæ siê twoim synem". ²² Lecz ojciec rzek³ do swoich s³ug: "Przynie¶cie szybko najlepsz± szatê i ubierzcie go; dajcie mu te¿ pier¶cieñ na rêkê i sanda³y na nogi! ²³ Przyprowad¼cie utuczone cielê i zabijcie: bêdziemy ucztowaæ i bawiæ siê, ²⁴ poniewa¿ ten mój syn by³ umar³y, a znów o¿y³; zagin±³, a odnalaz³ siê". I zaczêli siê bawiæ. ²⁵ Tymczasem starszy jego syn przebywa³ na polu. Gdy wraca³ i by³ blisko domu, us³ysza³ muzykê i tañce. ²⁶ Przywo³a³ jednego ze s³ug i pyta³ go, co to ma znaczyæ. ²⁷ Ten mu rzek³: "Twój brat powróci³, a ojciec twój kaza³ zabiæ utuczone cielê, poniewa¿ odzyska³ go zdrowego". ²⁸ Na to rozgniewa³ siê i nie chcia³ wej¶æ; wtedy ojciec jego wyszed³ i t³umaczy³ mu. ²⁹ Lecz on odpowiedzia³ ojcu: "Oto tyle lat ci s³u¿ê i nigdy nie przekroczy³em twojego rozkazu; ale mnie nie da³e¶ nigdy ko¼lêcia, ¿ebym siê zabawi³ z przyjació³mi. ³⁰ Skoro jednak wróci³ ten syn twój, który roztrwoni³ twój maj±tek z nierz±dnicami, kaza³e¶ zabiæ dla niego utuczone cielê". ³¹ Lecz on mu odpowiedzia³: "Moje dziecko, ty zawsze jeste¶ przy mnie i wszystko moje do ciebie nale¿y. ³² A trzeba siê weseliæ i cieszyæ z tego, ¿e ten brat twój by³ umar³y, a znów o¿y³, zagin±³, a odnalaz³ siê"".